سرکوب هزار باره ی زنان ایرانی

کشور ما را حاکمیتی اداره می کند که تحت آن حاکمیت هنوز زنان برای ابتدایی ترین حقوق خود مورد ظلم و ستم واقع می شوند. هنوز بار سنگین فقر و استثمار و محرومیت بر دوش زنان است. هنوز خرافه و ارتجاع بیشترین ضربه را بر زنان وارد می کند. هنوز زنان اولین قربانیان هرگونه بی عدالتی و ستم ، تبعیض و خشونت ، جنگ و آوارگی و فقر و بیماری و دیگر نابسامانی ها هستند که این حاکمیت و حاکمانش دیگر هیچ شرمی از پنهان داشتن آن ندارند. هنوز زن زندانی در کشور ما تنها دفاع اش در برابر زورگویی های تاریک اندیشان، داد زدن است و جیغ کشیدن و هنوز...
با این حال و با همه ی این جفاهایی که بر زن ایرانی می رود، او هیچ گاه تسلیم نشده و در هر جا و مکانی که برایش مقدور بوده به مبارزات خود علیه این حاکمیت و سیاست های زن ستیزانه اش ادامه داده و از حقوق خود دفاع کرده است . هر چه سیاست های زن ستیزانه جمهوری اسلامی برای زنان بیشتر روشن شده، آنها نیز بیشتر و جدی تر پا به عرصه گذاشته اند. به طوری که امروز در جنبش دمکراسی خواهی ، زنان از جایگاه ویژه و حساسی برخوردارند. اگر چه جنبش زنان در طول این حاکمیت ضد زن، دورانی وحشتناک و پر از درد و محنت را پشت سرگذاشته، اما نشان داده که به هیچ عنوان و در هیچ عرصه ای حاضر به زانو زدن در مقابل قوانین قرون وسطایی و ضد انسانی حاکمیت نبوده و نیست. این جنبش تاکنون بخوبی به بسیاری از وظایف خود عمل کرده و همواره سیر سعودی مسیر پویایی خود را طی کرده است به طوری که حاکمان را به شدت هراسان و نگران کرده و از طرفی دیگر جامعه را بیش از پیش به آینده ی اجتماعی کشور امیدوار کرده است. بدون هیچ گونه شک و تردیدی جنبش زنان امروز به جایی رسیده که به جرات می توان گفت یکی از پایه های اصلی و موثر در هرگونه حرکت اجتماعی و دموکراتیک زنان هستند.
امسال نیز در روز جهانی زن ، زنان کشور حضوری چشم گیر داشتند. اگر چه در بسیاری از شهرها مجوز برگزاری مراسم یا داده نشد و یا لغو شد، یا به تجمعات آنها وحشیانه حمله شد، اما باز هم زنان آمدند و صدایشان را بار دیگر به گوش جهانیان رساندند، صداها و نداهایی که فقط ساده ترین و اصولی ترین حقوق شان را بیان می کنند.
تجمع زنان در تهران که با حضور چندین تن از نخبگان و روشنفکران در حال برگزاری بود از طرف نیروهای امنیتی و انتظامی وحشیانه مورد حمله قرار گرفت و بسیاری از زنان شرکت کننده از جمله «سیمین بهبهانی» که برای افتخار به زن بودن و خواندن غزلی در آن مراسم شرکت کرده بود مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بسیاری نیز دستگیر شدند. چنین اعمال وحشیانه ای بار دیگر نشان داد که حاکمان جمهوری اسلامی تا چه اندازه از جنبش های اجتماعی ، از جمله تجمعات زنان و حضورشان در صحنه هراسانند.