تقریبا دو ماه پیش محمد حسین صفار هرند وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کابینه احمدی نژاد به دنبال سفرهای استانی رئیس جمهور به استان های غرب کشور، لنگان لنگان خود را به استان های غرب کشور رساند و در چند شهر کردنشین و آذری نشین با بعضی از چهره های مطبوعاتی وابسته به خود و اصولگرایان پیرامون وضعیت چاپ و نشر و همچنین مطبوعات این مناطق به بحث و تبادل نظر نشست.
مدتی کوتاه قبل از سفر رئیس جمهور و وزیر فرهنگ و ارشاد در چند شهر از چهار استان غرب کشور تعدادی از روزنامه نگاران اصلاح طلب کرد و آذری احضار و بازداشت شده بودند و چندین روزنامه و نشریه محلی نیز به بهانه های مختلف توقیف شده بود. اما گویا این اقدامات، قبل از این سفرها فقط مقدمه آغاز یک دور جدید از احضارها و دستگیری روزنامه نگاران و فعالان مطبوعاتی در چهار استان غرب کشور بود.
صفار هرندی در یکی از سخنرانی های خود در آن سفر دلایل توقیف نشریات محلی به زبان های کردی و آذری را نشر مطالب سیاسی و تجزیه طلبانه و تحریک احساسات قومی مردم این استانها برعلیه حکومت مرکزی خواند و اعلام کرد که بیش از هشتاد درصد مطالب منتشر شده در نشریاتی که به زبان کردی به چاپ می رسیدند، تجزیه طلبانه بوده است! این آقای وزیر جرم روزنامه نگاران احضار و دستگیر شده را نیز مثل همیشه تشویش اذهان عمومی و اقدام علیه امنیتی ملی قلم داد کرد.
با پایان این سفر صفار هرندی از غرب کشور نهادها و سازمان های قضائی و امنیتی دور جدید اعمال فشار ها را آغاز کردند و در یک سری اقدامات از قبل سازماندهی شده به غیر از تعدادی انگشت شمار از مطبوعاتی که وابسته به اصولگرایان هستند اثری دیگر از مطبوعات خدایی نکرده مستقل! یا اصلاح طلب یا هر چیزی دیگر را باقی نگذاشتند.
در واقع سازمان نظارت بر مطبوعات در غرب کشور تنها به روزنامه ها و نشریاتی اجازی چاپ و انتشار داده و خواهند داد که از نظر آقای صفار هرندی باید دارای سه ویژگی اساسی باشند!.
ویژگی اول: نباید روزنامه یا نشریه ای که در این استان ها اجازه انتشار می یابد به غیر از زبان فارسی به هیچ زبان دیگری اقدام درج مطالب خود کند.
ویژگی دوم: مطالب مندرج به هیچ عنوان نباید رنگ و بوی سیاسی داشته باشند زیرا در غیر این صورت، آن نشریه تجزیه طلب شناخته می شود!
ویژگی سوم: هیچ نشریه یا رسانه ای حق چاپ یا درج هیچ گونه گزارش و خبر سیاسی را ندارد چرا که در صورت تخلف از این امر دفتر آن نشریه به عنوان پایگاه دشمن و اعضای آن جاسوس و ستون پنجم احزاب و گروه های کرد برانداز شناخته می شوند!
چنین ویژگی هایی که درنظر بیشتر ماها و اصحاب قلم و مطبوعات مسخره، بی معنی و بی اساس می باشند، برای خیلی ها می تواند یک مساله باورنکردنی، عجیب و تامل برانگیزتر از صرفا یک مساله مطبوعاتی باشد که چنین به وضوح خود نمائی می کند. اما بااین حال باید پذیرفت که چنین دیدگاه های تهی از معانی رسالت رسانه ای واقعا به مبنا واساس برخورد با مطبوعات و نشریات در استان های کردنشین تبدیل شده است که در هیچ جای دیگر کشور کوچکترین اثری از این قلع وقمع ها انعکاس داده نمی شود. می خواهم بگویم در این شرایط که انتشار یک روزنامه در پایتخت سه شماره بیشتر دوام نمی آورد این چه سکوتی است که انگار همه باهم برای نشکستن آن هم قسم شده ایم، پیشه کرده ایم.
در تازه ترین این اقدام ها که در جهت قلع و قمعی که آقای صفار هرندی به این بهانه ها در غرب کشور راه انداخته است، بنابه گزارش پایگاه انترنیتی انسانیت وابسته به سازمان دفاع از حقوق بشرکردستان دانشگاه اروميه 6 نشريه دانشجویی از جمله 3 نشريه كردي- فارسي اين دانشگاه را ظرف چند روز گذشته توقیف كرده است . فصلنامه "مانیشت" به صاحب امتيازي "كانون روناهي" و مدير مسئولي "حسين حسن زاده" و سردبيري "دلير یارخدا"،گاهنامه "هه ناران" به صاحب امتيازي و مدير مسئولي "قانع محمدي" و سردبيري "محمد رسولزاده" و "عبدالرحمان خضری" و فصلنامه "تريفه" به صاحب امتيازي "كانون روناهي" و مدير مسئولي "جهانبخش پورخضر" و سردبيري "يعقوب روا" به اتهام دامن زدن به مسائل قومي، ترويج افكار چپ، تضعيف حكومت اسلامي و اقدام عليه امنيت ملي توقیف شدند. در همین حال سه نشریه آذری- فارسی به نامهای "اویانیش"، " یاشیل" و " کشاورزان جوان" به اتهاماتی مشابه نشریات توقیف شده اند
مدتی قبل از این دانشگاه ارومیه باز هم دو نشریه دیگر دانشجوئی به زبان کردی به نام "زیلان" و "روژانو" را توقیف کرده بود. ظرف همین دو هفته اخیر درستکم 9 روزنامه نگار کرد دستگیر شده اند.
اکنون وضعیت مطبوعات در غرب کشور و در این 2 ماه اخیر بویژه در مناطق کرد نشین شاهد بدترین دوران خود در طول این 27 سال است که در میان سکوت از یک طرف و سانسور مطلق خبری از طرفی دیگر سپری می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر