با آغاز فصل سرما بحث بر سر چگونگی روبرو شدن و راهکارهای حل و فصل معضل اجتماعی "کودکان خیابانی" و "کودکان کار" بین کنشگران اجتماعی، کارشناسانی آسیب های اجتماعی، نهادها و موسسه های خیریه و سرانجام مراکز و سازمان های دولتی موضوعیت بیشتر و جدی تری به خود می گیرد. شهرداری تهران روز گذشته اعلام کرده است که آمادگی جمع آوری تمامی "کودکان خیابانی" درمدت یک ماه را دارد.
اما امسال نیز از این رو که هنوز مراکز مربوطه از جمله سازمان بهزیستی و شهرداری برنامه ای چنان جامع و مدونی برای جمع آوری و سازماندهی کودکان خیابانی و کودکان کار اردائه نداده اند، نمی توان امید چندانی نسبت به عملکرد شهرداری در مدت زمان کوتاه یک ماهه نسبت به این معضل اجتماعی داشت.
براساس گزارش خبری ایرانیوز مدیر کل آسیب های اجتماعی شهرداری تهران روز گذشته اعلام کرده است شهردای تهران این توان را دارد که ظرف مدت یک ماه تمام کودکان خیابانی، کودکان کار و کودکان اتباع بیگانه در سطح شهر تهران را شناسائی،جذب و جمع آوری کند.
نجم الدین محمدی مدیر کل آسیب های اجتماعی شهرداری تهران علاوه بر اعلام این خبر همچنین از افزایش حضور چشمگیر کودکان 8 تا 18 ساله در خیابان ها خبر داده و می گوید:" بیش از پنجاه در صد از کودکان خیابانی را اتباع بیگانه تشکیل می دهند."
محمدی در گفته های خود هیچ آمار و ارقامی را در خصوص میزان افزایش کوردکان خیابانی و کودکان اتباع بیگانه اعلام نمی کند.
وی به عنوان مدیر کل آسیب های اجتماعی در توضیح چگونگی برخورد با کودکان خیابانی و کودکان کار طی اقدامات در دست اجرا می گوید:" سیاست های موجود در نحوه برخورد با کودکان خیابانی و کودکان کار، با نوع برخورد با معضل تکدی گری متفاوت است و امکان جمع آوری و نگهداری این کودکان به منظور سازماندهی آنان، اقدامی غیر کارشناسی است."
او در ادامه صحبت خود از نبود محل مناسب برای ارجاع و سازماندهی کودکان توسط نهاد های مربوطه می گوید و اشاره می کند که "با توجه به حجم گسترده معضل کودکان خیابانی، کودکان کار و کودکان اتباع بیگانه، محل مناسبی برای ارجاع و سازماندهی انبوه این کودکان توسط نهادهای ذی صلاح وجود ندارد و شهرداری با توجه به قوانین موجود و شرح وظایفی که در مصوبات هیات وزیران مقرر شده، شناسائی، جذب و ارجاع به مراکز بهزیستی را انجام می دهد."
مدیر کل آسیب ها اجتماعی شهرداری در رابطه با اقدامات به اجرا درآمده توسط شهرداری برای شناسائی و جمع آوری کودکانی خیابانی و کودکان کار نیز می گوید." شهرداری تهران چهار مرکز ثابت شناسایی و جذب کودکان را در مبادی ورودی شهر تهران و در پایانه های جنوب، غرب، شرق و راه آهن ایجاد کرده و همچنین دو گشت سیار ویژه نیز شناسائی و جذب کودکان و 11 گشت مشترک طرح ساماندهی متکدیان نیز به صورت تمام وقت در این زمینه فعال است."
وی همچنین در این رابطه که چه کسانی مسئولیت ارائه خدمات اجتماعی به کودکان خیابانی و کودکان کار را برعهده دارند، با بیان اینکه ارئه خدمات اجتماعی به این کودکان، توسط پرسنل متخصص در حوزه کودکان انجام می شود افزوده است که" در اختیار گذاشتن سه مرکز مجزا در منتطقه 12، دو ساختمان در منطقه شش و یک ساختمان در منطقه بیست به انجمن های حمایت از کودکان و همچنین واگذاری مرکز نگهداری کودکان یاسر به سازمان بهریستی از دیگر اقدامات تهران در این رابطه بوده است."
محمدی در ادامه با تاکید بر اینکه شهرداری تهران می تواند در عرض یک ماه همه کودکان خیابانی و کودکان کار را شناسایی و جذب کند، از تشکیل یک بانک اطلاعاتی تخصصی برای رفع این معضل توسط شهرداری خبر می دهد و می گوید" شهرداری تهران همچنین این آمادگی را دارد که با تشکیل بانک اطلاعاتی تخصصی و طبقه بندی شده این کودکان و فرستادن آنها به نهادهای مربوطه، در جهت رفع معضل کودکان کار و خیابان در تهران اقدام نماید."
او در پایان صحبت های خود براین باور است که این اقدامات با همکاری و حمایت های همه سازمان ها مانند سازمان بهزیستی، کمیته امداد، وزارت رفاه و تامین اجتماعی، اداره کل کار و امور اجتماعی، نیروی انتظامی، اداره کل اتباع و مهاجرین، وزارت بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، استانداری و سایر دستگاه های ذیربط، می تواند محقق شود.
معضل کودکان خیابانی و کودکان کار روز بروز در جامعه کشور ما به دلیل وجود آسیب ها و گزندهای اجتماعی نظیر طلاق و اعتیاد در خانواده ها و افزایش چشمگیرفقر و رشد بی رویه جمعیت در کل جامعه، بیشتر و بیشتر هویدا می شود. با اینکه گسترش این معضل اجتماعی هر روز مشکلات عدیده تری را در سطح شهر های بزرگ کشور بوجود می آورد و جامعه را با چالش های خطرناک تر اجتماعی روبرو می کند، اما هنوز در این کشور از سوی دولت چاره ای که بتواند حداقل جلوی گسترش آن را بگیرد یافت نشده است.
بیشتر مسئولین امر هر بار با این توجیه که این معضل اجتماعی کما بیش در همه کشورهای جهان وجود دارد و تنها مختص به جامعه ما نمی باشد، خود به خود راه اقدامات جدی تر نهادها و موسسات دولتی و حتی نهادهای خیریه را با مانع بی تفاوتی و یا کم تفاوتی روبرو می کنند.
از سوئی درگیر بعضی از مسئولین مانند مدیرکل آسیب های اجتماعی شهرداری تهران با بیان اینکه بیش از پنجاه درصد کودکان خیابانی را کودکان اتباع بیگانه تشکیل می دهند، تمام اقداماتی را که باید برای کنترول و مهار کودکانی خیابانی انجام داد را به عملکردی یک ماهه از سوی شهرداری و بهزیستی ختم می کند.
باور به اینکه بیش از پنجاه درصد از کودکان خیابانی را کودکان اتباع خارجی تشکیل می دهند با توجه به اینکه در یک سال اخیر دولت مبادرت به اخراج ده ها هزار خانواده افغانی از کشور کرده است، قدری مشکل است. و در کنار این مساله نداشتن یک آمار واقعی از کودکانی خیابانی کشور غیر از( کودکان افغان) و همچنین با نگاهی کوتاه به افزایش چشمگیر مرگ و میر کودکان خیابانی بر اثر خشونت ها، بالا رفتن میزان تعارضات و سواستفاده های جنسی، حضور چشمگیر کودکان زیر هجده سال در کارگاه های کار سنگین، مصرف سیگار و مواد مخدر در بین این کودکان، استفاده از آنان برای توزیع مواد مخدر در سطح شهرهای بزرگ و حتی استفاده باندهای تبهکار از آنان برای اقدامات خشونت بار تا حدود زیادی و به راحتی گفته ها و ادعا های مسئولین دولتی را باطل می کند.
واقعیت آن است که دولت نهم هیچ برنامه جامع و مدونی برای اداره امورات اجتماعی جامعه کشور ندارد. برخورد و روبرو شدن با این معضل روبه رشد و تاسف بار نیاز به مدون کردن یک برنامه علمی_فرهنگی جامع و بلند مدت دارد که باید توسط چندین نهاد اجتماعی که دارای پرسنلی متشکل از کنشگران و یویندگان اجتماعی متخصص باشند، به اجرا درآید. حل چنین مساله ای به هیچ عنوان نمی تواند کار یک ماه یک یا چند نهاد دولتی غیز متخصص باشد که هنوز چیزی نشده گشت های نیروی انتظامی را برای شناسائی و دستگیری کودکانی بی سرپناه به کار دعوت کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر