شلاق زدن به زن کارگر، شلاق زدن به عزت و کرامت جامعه است

دادگاه انقلاب سنندج طی یک سال گذشته برای بار دوم برای کارگرانی که در مراسم روز جهانی کارگر شرکت کرده اند،حکم شرم آور شلاق در نظر گرفته است. سال گذشته چنین حکم شرم آوری در مورد چهار تن از کارگران مرد سنندجی در ملا عام به اجرا درآمد. اما از قرار معلوم دادگاه انقلاب در کمال بی شرمی قصد دارد که در کنار کارگران مرد بر تن زنجور و خسته ، پاک و معصوم زنان کارگر سنندجی نیز تازیانه فرود آورد. قرار گذاشته اند حقیرانه این بار با تازیانه عزت زنانه و کارگرانه زنان کرد را بشکنند.
تازیانه های هر آنچه نشان ازتبعیض و انواع نابرابری های اجتماعی و اقتصادی و ... دارد، گو اینکه در نظر کاربدستان این حاکمیت سرکوبگر برای خفه کردن فریادهای حق طلبانه و برابری خواهانه زنان کافی نبوده، از همین رو تصمیم به اعمال شرم آور ترین روش ها گرفته اند تا به گمان خام خود جلو حرکت های خودجوش و مسالمت جویانه آنان را بگیرند. کدام زن مبارز و کارگری بوده که با چنین حکم های حقیرانه ای تسلیم شده باشد و عقب نشینی کرده باشد. اتفاقا دلاور زنان کشور ما هر چه بیشتر متحمل حقارت ها و زبونی های مردان حکومتی شده اند، با انگیزه تر و جسورتر قدم برداشته اند و با شهامتی ستودنی از عزت زنانه خود دفاع کرده اند و می کنند. رو سفیدانه همه رنج ها و دشواری ها را به جان و دل خریده اند،اما ذره ای از این جفا و ستم ها را به روی خود نیاورده اند. ایمان دارم اگر هر روز بر تن شان تازیانه فرود آورند، روسفیدانه تر از همیشه ازعزت زنانه خود دفاع خواهند کرد. ایمان دارم زنان کارگر در مقابل این جفاهای حقیرانه ای که متحمل می شوند تنها نخواهند بود. جمهوری اسلامی نباید فراموش کند که شلاق زدن به زن، آن هم یک زن کارگر، شلاق زدن به عزت و کرامت انسانی یک جامعه است.
این یکی از خصیصه های بارز یک نظام خودکامه و سرکوبگر است که هر از ناحیه توده های مردم بیشتر
احساس خطر می کند، این نوع اعمال شرم آور را بیشتر و بیشتر از خود بروز می دهد. اعمال که تا هم کنون اوج حقارت و زبونی مردانی قضائی و امنیتی حاکمیت را در برابر دلاور زنان کارگر و مردان خستگی ناپزیر کارگر نشان داده است.